Character sheet Groep: Group? Don't make me Laugh. I'm here to kill the ones who are to weak! Dierlijke vorm: It's a goddam Pochi, I mean Lion! Krachten (Maximaal 3+ een element):
Onderwerp: Best place ever! || Open. za nov 03, 2012 2:59 am
† Gunji † "Let me see what you can! Let me see how strong you are! Let me see how you are going to die!."
Takken en overblijfsels van wapens krakten onder zijn voeten bij elke stap dat hij zetten. Zijn vest die hij altijd open had wapperde door de wind die er stond. De wolken stonden dik en grijns en de wind was fris. Toch vertikte hij het om zijn vest dicht te doen. Doordat hij op die vest na niets aan had van t-shirt of iets anders kwam de wind recht tegen zijn blote huid. van net boven zijn buik tot aan zijn nek liep een grote tattoo die heel zijn nek bedekte. Ook de onderkant van zijn armen waren bedekt met zwart en rood achtige tattoo's. Velen vinden het niet mooi om zoveel tattoo's te hebben maar je moet er natuurlijk ook voor zijn. Maar dan nog, wat anderen er van denken maakt hem niets uit. Hij doet wat hij zelf wilt en zal nooit snel naar een ander luisteren. Een steen rolde naar voor toen hij nog een stap zette. Zijn blik ging dan ook meteen naar de steen en hij bleef staan. Zo duurde het wel een tijdje. Hij keek naar de steen die stil bleef liggen. Uiteindelijk zakte hij door zijn knieën om de steen op te rapen. Daarbij moest hij wel oppassen. De klauwen aan zijn handen maakte het er niet makkelijker op om iets op te rapen maar hij was het gewent. Hij draagde ze bijna altijd en deed ze ook zo goed als nooit uit. Het hoorde bij hem. Het was zijn wapen, zijn bescherming maar ook zijn kracht. Kort gezegd, hij vertrouwde erop. het wapen heeft hem al door zoveel gevechten heen geholpen en heeft ook al veel bloed gezien. Met de steen in zijn hand stond hij weer recht op de steen met veel snelheid en kracht weer weg te gooien. Verschillende meters verder viel de steen weer neer. Door de afstand was de steen bijna niet te zien. Het was bijna niet te zien dat hij op de grond was gevallen. "Hij schiet en hij scoort!" Hij sprong wat de lucht in met één arm omhoog terwijl hij dat riep en daarna nog eens lachte. Op sommige momenten is hij nu eenmaal veel te enthousiast. Beter gezegd, dat is hij altijd. Een serieus gesprek met en voeren is ook vrij moeilijk, en dan niet te vergeten dat hij veel dingen door elkaar haalt. En dan vooral al het op katten en honden aankomt. Zijn hoofd schoot meteen opzij bij het horen van krakende takken. Een brede grijns kwam op zijn lippen. Zoals gewoonlijk hing zijn haar voor zijn ogen waardoor het moeilijk werd om zijn ogen te zien. "Zozo, nog meer volk op deze prachtige plaats." Terwijl hij dat zij op zijn typische spottende en luide manier begonnen druppels regen uit de lucht te vallen. Zijn kapt had hij zoals altijd op en beschermde een deel van zijn lange blode haren dan ook voor het natte water. Het enige deel dat ervan nat werd was het gene dat uit zijn kap hing naast zijn nek.
Character sheet Groep: Healing Warriors... A'm the general! Dierlijke vorm: white tiger with crystal blue eyes. Krachten (Maximaal 3+ een element):
Onderwerp: Re: Best place ever! || Open. ma nov 12, 2012 5:01 am
een zachte wind streek door haar haren. In stilte vloog ze over het veld. Waarna ze zachtjes lande. Ze had geen idee wat ze hier eigenlijk kwam doen. Ze wist niet eens waarom ze hier zo vaak kwam. Maar deze plek had haar altijd al aangetrokken. Velen vonden het vreemd. Maar voor haar was het al een gewoonte geworden. Vaak vervelde ze zich hier gewoon dood. Maar vaak genoeg probeerde ze haar krachten te trainen. Ze zuchte even en liep daarna verder. De wapens die hier lagen waren van alle maten en soorten. Sommigen waren ook nog in een goede staat. Vaak had ze de neiging om er een paar mee te nemen. Maar dat deed ze niet. Uit respect. Respect voor degene die hier gestorven waren. Niet dat ze zo veel respect had. Meestal ging ze zelf wat te ver. Maar ze hield zich wel aan de regels en ze had zo haar eigen normen en waarden. Nogmaals zuchte ze. Langzaam probeerde ze verder te stappen. Haar gedachten probeerde ze helemaal leeg te maken. Maar dat lukte niet zo goed. Steeds dwaalden haar gedachten weer naar een geheel nieuwe wereld. Ze vroeg zich af hoe het geweest zo zijn om hier te moeten vechten. In tijden van oorlog. Het zou waarschijnlijk wel pijnlijk geweest zijn. Misschien zelfs erger dan dat. Ze zuchte hoor hoofd even toen een paar takjes onder haar kraakten. De stilte was verbroken geweest. Boven haar stapelden donkere wolken zich op. Het zou al gauw beginnen te regenen. "Zozo, nog meer volk op deze prachtige plaats." Zei een stem. Even ging een rilling over haar rug. Langzaam draaide ze zich om. Ze zag een jonge man staan. Kill als hij was begon het te regenen. Ontspannen deed ze haar kap op. haar gezicht werd half in de schaduw gehuld. Haar kristal blauwe ogen gericht op de persoon voor haar. Er was iets aan hem dat ze niet vertrouwde. Misschien kwam het door zijn tattoos. Of door de spottende manier waarop hij gesproken had. Langzaam deed ze haar mond open. "This maar wat je prachtig noemt hé." Zei ze op een gewone toon. De koele wind blies weer even en met de regen die uit de lucht viel werd het nog frisser. Ze vroeg zich even af hoe de man voor haar het kon volhouden om zijn jas niet dicht te doen. Maar ze zou het zeker ook niet vragen. Ze zuchte weer even. Het was prima weer om hier te zijn. Toch had ze nu meer het gevoel dat ze hier beter niet was geweest. Ze kende de man voor haar niet. Misschien wilde ze hem ook wel niet kennen. Angst had ze niet… Misschien zo dat wel nog komen. Maar dan zou ze het zeker niet laten zien. Een zucht ontging weer al aan haar lippen. Maar zo stil dat niemand het zou kunnen horen. Ze glimlachte nog eens vriendelijk naar hem en draaide zich dan terug om. Op een normale pas liep ze weer verder. Maar ze was wel op haar goede.
zo okt 13, 2013 11:02 pm van Hayden
